Soefisme
Soefisme - Wat is dat?
Soefisme kan het best worden beschreven als een mystieke praktijk die bepaalde unieke rituelen benadrukt om zoekenden naar een directe ontmoeting met God te leiden. Mohammed wordt gezien als de belangrijkste profeet. Velen zien het Soefisme als een mystieke zijtak van de Islam.
Het is moeilijk om het woord "Soefisme" te definiëren, omdat de betekenis van het woord is afgeleid van meerdere woorden, allemaal met verschillende betekenissen:
- Bishr ibn al-Harith zei dat de soefi "een mens is wiens hart oprecht is ten opzichte van God". Een van de woorden waaruit het woord Soefisme kan zijn afgeleid is dus "safa", wat "rein" betekent. Dit slaat de reinheid van het hart van de soefi (of soefist).
- Anderen zeggen dat het woord soefi van het woord "saff" is afgeleid. Dit woord heeft betrekking op de "eerste plaats" van de soefi in Gods orde. Soefisten geloven dat zij in de menselijke relatie met God een prominente plaats innemen. De term "soefa" (“mensen van de bank”) en het woord "soef" (een verwijzing naar de gewoonte van de soefisten om wol te dragen), zijn twee andere vermeende oorsprongen van het woord soefi.
Soefisten stellen dat het Soefisme zij aan zij met elke andere godsdienst kan worden gepraktiseerd; dat is het "hart" van de religie. Geen enkel geloof wordt in twijfel getrokken; ieder kan zijn eigen kerk, godsdienst of belijdenis volgen.
Soefisme - Wat geloven Soefis over God?
In de leer van het Soefisme is God extreem verheven. Hier volgt een citaat uit een van hun beschrijvingen van God:
- “...‘voor’ overtroeft hem niet; ‘van’ wedijvert niet met hem over de eerste plaats; 'vanuit' gaat niet met hem samen; 'naar' verbindt zich niet hem hem...”
Soefisten geloven dat God verantwoordelijk is voor alles wat ze doen, voor elke daad die zij als zijn dienaars uitvoeren. Als dat niet zo zou zijn, dan zouden ze gelijk zijn aan God en alles doen wat ze maar zouden wensen. Dus is God verantwoordelijk voor elke gedachte en elke handeling. God kan met zijn dienaren doen wat hij ook maar wil, ongeacht of dit ten goede komt van zijn dienaar.
Een van de belangrijke rituelen in het Soefisme is de "zikr". Tijdens een zikr wordt God herdacht door middel van meditatie, zang en beweging. Bepaalde eigenschappen van God worden uitgesproken tot de zoekenden "verzadigd" worden van God. Men gelooft dat dit ritueel hen breekt en dan transformeert. Terwijl ze urenlang ronddraaien en dwarrelen, bereiken ze een staat van extase en zuiverheid waarin het hart zich alleen maar van God bewust is. De zoekende geeft zichzelf over in een volkomen verlatenheid en leegt zichzelf volledig.
Soefisme - Wat is de Christelijke kijk op Soefisme?
Soefisme stelt God voor als een ondefinieerbaar wezen. Hun definities vormen een cirkelredenering en zijn zo kleurrijk en extreem dat ze helemaal geen verlichting bieden, maar alleen maar een besef van een onbereikbaar wezen. Mohammed ibn Mūsā al-Wāsitī zei: “Omdat zijn essentie niet veroorzaakt is, zijn ook zijn eigenschappen niet veroorzaakt: een poging om het eeuwige weer te geven is hetzelfde als de valse hoop dat de realiteiten, eigenschappen of subtiliteiten van de essentie [van God] begrepen kunnen worden.”
Als Christenen hebben wij ook een verheven, majestueus beeld van God; we geloven dat Hij zich boven alle andere dingen bevindt. Niemand is zoals Hij; niemand kan met Hem vergeleken worden. Maar de heerlijkheid van de incarnatie is dat God Zich in een menselijke gedaante heeft gemanifesteerd. Jezus Christus kwam om de verheven God aan de hele mensheid kenbaar te maken.
Hebreeën 1:3: “In hem [de Zoon] schittert Gods luister, hij is zijn evenbeeld, hij schraagt de schepping met zijn machtig woord; hij heeft, na de reiniging van de zonden te hebben voltrokken, plaatsgenomen aan de rechterzijde van Gods hemelse majesteit.”
Johannes 1:18: “Niemand heeft ooit God gezien, maar de enige Zoon, die zelf God is, die aan het hart van de Vader rust, heeft hem doen kennen.” Terwijl de Soefisten ronddraaien en hun zikr opzeggen en zich zo overgeven aan een volkomen verlatenheid, kwetsbaarheid en ontvankelijkheid, aanbidden wij Christenen onze God op een nuchtere en vreugdevolle manier. Wij zijn wakker, alert, bewust en volledig gekend door God, en wij streven er naar om meer en meer over God te weten te komen.
2 Timoteüs 1:7: “God heeft ons niet een geest van lafhartigheid gegeven, maar een geest van kracht, liefde en bezonnenheid.”
Leer meer over het Christendom!
Wat is uw reactie?
